Penglibatan Israel dalam Sudan yang semakin dipersoalkan telah menimbulkan kebimbangan di seluruh Afrika dan Timur Tengah. Dari saluran perisikan sulit hingga hubungan langsung dengan Rapid Support Forces (RSF), Tel Aviv dilihat sedang memainkan peranan senyap dalam membentuk perjalanan konflik berdarah di Sudan.
Dalam satu temu bual bersama Quds News Network (QNN), Kribsoo Diallo, seorang penyelidik Pan-Afrikanis yang berpangkalan di Kaherah dan pakar dalam hal ehwal politik Afrika, memberi amaran bahawa hubungan Israel dengan aktor-aktor Sudan bukan sahaja mempengaruhi keseimbangan kuasa di lapangan; malah ia menyemarakkan keganasan, melindungi pelaku daripada tindakan undang-undang, dan menukar Sudan menjadi medan perebutan kuasa serantau dan global.
Hubungan Perisikan dan Peningkatan Konflik
Diallo menjelaskan bahawa semakin banyak laporan mengenai hubungan perisikan Israel dengan RSF memberi kesan nyata terhadap arah konflik, khususnya di Darfur dan bandar El-Fasher yang sedang dikepung.
Walaupun sukar mengesahkan sejauh mana hubungan tersebut berlaku, bukti daripada perisikan Afrika dan Barat serta laporan media menunjukkan wujudnya saluran komunikasi tidak langsung yang menyediakan sokongan logistik dan keselamatan.
Menurut Diallo, jika laporan-laporan itu benar, kerjasama seperti itu telah meningkatkan keupayaan operasi RSF membolehkan kempen ketenteraan terancang, pengepungan berterusan, dan kawalan medan perang yang lebih dominan. Ini, katanya, menjelaskan bagaimana RSF mampu menguasai sebahagian besar Darfur dan melakukan pelanggaran hak asasi yang serius seperti pembunuhan beramai-ramai, pemindahan paksa, dan serangan sistematik terhadap orang awam.
Selain implikasi ketenteraan, Diallo berhujah bahawa hubungan tersebut menanam rasa kebal dalam kepimpinan RSF.
“Hubungan dengan aktor asing berpengaruh — agensi perisikan atau rangkaian swasta — memberi perlindungan politik dan mengurangkan tekanan untuk pertanggungjawaban,” katanya. Sokongan luar ini, tambahnya, memanjangkan perang, melemahkan usaha mediasi, dan menjadikan pergolakan dalaman Sudan sebagai “teater persaingan serantau dan pertembungan proksi.”
Kepentingan Geopolitik Strategik
Diallo menegaskan bahawa penglibatan Israel di Sudan melangkaui hubungan taktikal atau dua hala. Lokasi strategik Sudan di sepanjang Laut Merah iaitu laluan penting bagi perdagangan dan tenaga global dan menjadikannya nod utama dalam usaha Israel memperkukuh kehadirannya di wilayah Tanduk Afrika dan Sahel.
Dengan memperdalam hubungan dengan aktor Sudan, Israel berusaha memastikan keselamatan laluan maritim, memantau pesaing serantau seperti Iran dan China, serta mengembangkan jejak perisikan di seluruh Afrika.
“Penglibatan ini sebahagian daripada strategi Afrika Israel yang lebih luas,” kata Diallo, “yang bertujuan menyusun semula pakatan serantau yang dahulunya pro-Palestin.” Beliau menambah bahawa Tel Aviv menggabungkan kuasa keras telah melalui kerjasama ketenteraan dan perisikan dengan kuasa lunak seperti bantuan pembangunan dan diplomasi untuk membentuk geopolitik Afrika mengikut kepentingannya.
Perlindungan Politik dan Cabaran Pertanggungjawaban
Diallo memberi amaran bahawa penglibatan Israel dengan kedua-dua pemimpin yang bertelagah antara Abdel Fattah al-Burhan dan Mohamed Hamdan Dagalo (Hemeti) telah melemahkan mekanisme antarabangsa untuk menuntut pertanggungjawaban.
“Hubungan ini memberi perlindungan politik dan diplomatik yang melemahkan penguatkuasaan sekatan dan melambatkan siasatan jenayah perang,” katanya. Dengan membingkaikan krisis Sudan sebagai isu kestabilan serantau dan memerangi keganasan, Israel dan sekutunya mengalihkan perhatian daripada keperluan kemanusiaan dan undang-undang sekali gus menormalkan kekejaman yang sedang berlaku.
Menurut Diallo, dinamik sedemikian “mendefinisikan semula respons antarabangsa” terhadap krisis Sudan, mengutamakan keseimbangan strategik berbanding keadilan untuk mangsa, dan membuka ruang yang lebih besar kepada Burhan serta Hemeti untuk bertindak di bawah bayangan legitimasi.
Keterlibatan Barat dan Pertimbangan Strategik
Diallo turut menyorot bahawa kepentingan ekonomi dan perisikan negara Barat secara tidak langsung memperkasakan RSF. Banyak kerajaan Barat, katanya, melihat Sudan sebagai aset geostrategik kaya dengan emas dan mineral nadir serta terletak di laluan maritim penting berbanding melihatnya sebagai krisis kemanusiaan.
Beliau mendakwa bahawa beberapa rangkaian Barat bertolak ansur atau bahkan mendapat manfaat daripada perdagangan emas haram Sudan, yang dilaporkan dipantau oleh agensi perisikan Barat. “Komplisit senyap ini,” kata Diallo, “mendedahkan bagaimana keuntungan dan kuasa sering mengatasi pertimbangan moral.”
Pada pandangannya, kuasa Barat mengekalkan hubungan dengan semua pihak dalam perang Sudan (termasuk RSF) untuk mengekalkan pengaruh dalam persaingan dengan Rusia dan China. Pendekatan ini, hujahnya, mengutamakan “konsep kestabilan yang sempit” berbanding keadilan dan hak asasi manusia.
Kesimpulan
Diallo merumuskan bahawa penglibatan Israel di Sudan merupakan sebahagian daripada strategi berlapis yang menggabungkan operasi perisikan, kedudukan geopolitik, dan pengaruh serantau. Hubungan ini bukan faktor sampingan; ia mengintensifkan keganasan, menghalang diplomasi, dan melemahkan pertanggungjawaban.
“Sebarang jalan sebenar ke arah perdamaian di Sudan,” katanya kepada QNN, “mesti mengiktiraf rangkaian luaran ini sebagai sebahagian daripada struktur konflik itu sendiri, bukan pelaku sampingan.”
Sumber: Quds News Network
📲 Join telegram channel untuk lebih info Indahnya Islam: https://t.me/indahnyaislam
